Przemówienie – jak się za to zabrać? Cz. I

Przemówienie – jak się za to zabrać? Cz. I

Mark Twain – ten od Przygód Tomka Sawyera i Przygód Hucka (ktoś jeszcze pamięta te książki?) powiedział, że sekret dobrej improwizacji tkwi w solidnym przygotowaniu. I nic tego nie zmieni. Przygotowanie dobrego wystąpienia, przemówienia, prezentacji biznesowej wymaga czasu.

Zanim jednak przystąpisz do pracy musisz wiedzieć, jaki rodzaj przemówienia masz zamiar wygłosić?

Czy będzie to przemówienie okolicznościowe? A może wyłącznie informacyjne? Może będziesz prezentował swoje stanowisko albo firmy? Będziesz prezentował argumenty na poparcie Twoich racji czy przekonywał do czegoś? Każde z nich wymaga innego podejścia.

Okolicznościowe – to wygłaszane z okazji np. jubileuszu, wznoszenia toastu, podziękowania za przyznanie nagrody, urodzin czy imienin. Tu najważniejsze jest dotarcie do serc słuchaczy.

Klasyczne przemówienie informacyjne to takie, gdy np. informujesz o wynikach prac badawczych, decyzjach jakie zostały podjęte, nowych projektach itp. Tu najistotniejsze jest przekazanie konkretnych informacji, danych, faktów.

Mowy argumentacyjne i perswazyjne mają na celu przekonanie słuchaczy do Twojego stanowiska i dowiedzenie słuszności prezentowanych poglądów. To domena np. polityków lub biznesmenów, którzy chcą pozyskać inwestorów do swoich projektów.

Oczywiście istnieją również formy mieszane, to co najważniejsze to to, że rodzaj przemówienia wpływa na styl mówienia.

Styl mówienia i dobór słów muszą pasować do okoliczności i osobowości mówcy.

Przykład schematu przemówienia okolicznościowego:

– Przywitanie – zwrot bezpośredni do zgromadzonych gości

– Wyrażenie przyjemności, zaszczytu lub wyróżnienia, jakie nas spotkało jako mówców

-Życzenia, podziękowania, wyrażenie nadziei

– Apel lub wizja przyszłości

– Podziękowanie lub wzniesienie toastu

Przykład prostego schematu przemówienia przedstawiającego nasze stanowisko:

-Zwrot do publiczności

– Twoje twierdzenia

– Argumenty na poparcie przedstawionych twierdzeń 1..,2…,3…

-Dlatego…

-Zdanie końcowe- podsumowanie

Swoją mowę możesz wygłosić na 3 sposoby: przygotować w całości na piśmie, zastosować słowa klucze, mowa improwizowana.

Mowa przygotowana na piśmie to taka, gdzie całą treść, słowo, po słowie, napisałeś sobie wcześniej. Dzięki temu nic Ci nie umknie. Ważne jest by zastosować technikę ZPM.

Z – zerknij – na konspekt by przypomnieć sobie kolejne zdanie lub akapit

P – podnieś oczy znad kartki by popatrzeć na widownie, słuchaczy.

M – mów i patrz na słuchaczy. Utrzymuj kontakt wzrokowy. Gdy skończysz mówić to co zapamiętałeś, znowu możesz zerknąć na tekst napisany, podnieś oczy i dopiero mów. Taka technikę stosowali prezenterzy telewizyjni zanim rozpowszechniło się używanie czytnika montowanego na kamerze – telepromtera.

Mowa z użyciem słów kluczowych – to mowa swobodna. Tutaj mówca nie odczytuje przemówienia, ale swobodnie formułuje myśli wg planu wyznaczonego przez słowa klucze. Mogą one być przygotowane na flipczarcie,  w postaci mapy myśli czy zwykłego konspektu. To już oczywiście wyższy poziom, wymagający panowania nad tremą i umiejętności trzymania się głównych założeń. Osoba mająca skłonności do dygresji, może tutaj polec. Taki sposób prezentowania treści jest z pewnością oznaką dobrego przygotowania i wprawy.

Mowa swobodna – improwizowana – to klasyczne przemawianie z głowy. Czyli nawet jak napisałeś sobie wcześniej całą treść, to mówisz z pamięci, nie czytasz. Na pewno trudniejszy dla osób, które mają małe doświadczenie albo debiutują w roli mówcy. Wymaga pewności siebie i większego doświadczenia.

W następnym artykule – jak w kilku krokach przygotować przemówienie.

Na podstawie: Peter Heigl – 30 minut aby zostać dobrym mówcą

Autor: Magdalena Falkowska